верховий

верховий (język ukraiński)

верхова́ (1.2) їзда́

верхови́й (2.1) на коні́

transliteracja:

verhovij

wymowa:

верхови́й zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wierzchni

(1.2) wierzchowy (związany się z przemieszczaniem się na wierzchowcu)

(1.3) wierzchowy (jaki jeździ wierzchem)

(1.4) dotyczący górnego biegu rzeki

rzeczownik

(2.1) jeździec jeżdzący wierzchem

odmiana:

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	верхови́й	верхові́
dopełniacz	верхово́го	верхови́х
celownik	верхово́му	верхови́м
biernik	верхово́го	верхови́х
narzędnik	верхови́м	верхови́ми
miejscownik	на/у верхово́му, верхові́м	на/у верхови́х
wołacz	верхови́й	верхові́

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) верхови́й кінь → koń wierzchowy, wierzchowiec • верхова́ їзда́ → jazda wierzchem

(1.4) верхови́й ві́тер

synonimy:

(1.1) ве́рхній, горі́шній, верши́нний, верхови́нний

(2.1) ве́ршник, верхіве́ць, їзде́ць, наї́зник, rzad. кі́нний, rzad. ве́рхівень, rzad. ве́ршень, przest. комо́нник, dial. верхови́к, dial. їзду́н

antonimy:

(1.1) низови́нний

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. верх m, вершок m, вершина ż, вершинка ż, вершки lm, верхів'я n, верховність ż, верховина ż, верхівка ż, верхняк m, верховенство n, вершій m, вершник m, вершниця ż, вершень m, верхівець m, верхівень m, верховик m, верховинець m, верховинка ż, вершкування n

czas. вершити ndk., вершитися ndk., вершкувати ndk.

przym. верхній, верховний, вершинний, вершковий, верховинний, верховинський, верхівковий, вершницький

przysł. верхи, верхами, верхом, вверх

tem. słow. верхньо-

związki frazeologiczne:

etymologia:

ukr. верх

uwagi:

źródła: