вандраваць

вандраваць (język białoruski)

transliteracja:

vandravacʹ

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik niedokonany

(1.1) wędrować (przemierzać długą drogę)

(1.2) wędrować (często zmieniać miejsce pobytu)

(1.3) wędrować, koczować (prowadzić nieosiadły tryb życia)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) падарожнічаць

(1.2) бадзяцца

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. вандроўка ż, вандроўніцтва n, вандроўнік m, вандроўніца ż, вандровец m, вандровішча n, вандроўе n, вандраванне n

przym. вандроўны, вандроўніцкі

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. wandern, prawdopodobnie za pośrednictwem pol. wędrować

uwagi:

źródła: