бяліць
бяліць (język białoruski)
edytuj- transliteracja:
- bâlìcʹ
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. бялуга ż, бялільня ż, бяляк m, бялілы, бель ż, белізна ż, бялізна ż, белле n, белата ż, беласць ż, бялёк m, бялок m, бяльмо n, бялільшчык m, бялільшчыца ż, бяленне n
- czas. бялець ndk., выбеліць dk., набяліць dk., пабяліць dk.
- przym. бялільны, белы, беленькі, бялюткі, бялюсенькі, белаваты, бялёсы, бялізнавы, бялковы
- przysł. бела
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „bielić” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 32.