transliteracja:
buren
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) burzowy
(1.2) burzliwy (z burzami)
(1.3) burzliwy (wzburzony)
(1.4) przen. burzliwy (o gwałtownym przebiegu)

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) chwast
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) черни бурни облациczarne burzowe chmury
(1.2) бурен денburzliwy dzień
(1.3) бурно мореburzliwe morze
(1.4) бурна страстburzliwa namiętność
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-4)
rzecz. буря ż, бурност ż, бурливост ż
przym. бурлив
przysł. бурно, бурливо
(2.1)
rzecz. буренак m, буренясване n
czas. буренясвам ndk., буренясам dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: