брукаўшчык

брукаўшчык (język białoruski) edytuj

 
брукаўшчыкі (1.1)
transliteracja:
brukaŭščyk
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) brukarz[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) брукар, масцільшчык
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. брук m, брукар m, брукаванка ż, брукаванне n
czas. брукаваць ndk.
przym. брукаваны
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „brukarz” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 41.