бочка

бочка (język białoruski)

бочкі (1.1)

бочка (1.2)

transliteracja:

bočka

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) beczka

(1.2) lotn. beczka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. бочачка ż

przym. бочачны, бочкавы

związki frazeologiczne:

бочка з порахам • бяздонная бочка

etymologia:

prasł. *bъčьka

uwagi:

źródła:

бочка (język rosyjski)

transliteracja:

bočka

wymowa:

IPA: [ˈbot͡ɕkə]

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) beczka

(1.2) lotn. beczka (figura akrobatyczna w pilotażu)

odmiana:

(1.1-2)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	бо́чка	бо́чки
dopełniacz	бо́чки	бо́чек
celownik	бо́чке	бо́чкам
biernik	бо́чку	бо́чки
narzędnik	бо́чкой / бо́чкою	бо́чками
miejscownik	бо́чке	бо́чках

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) дубовая бочка

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. бочонок m

związki frazeologiczne:

толстый как бочка → gruby jak beczka • ложка дёгтя портит бочку мёда

etymologia:

prasł. *bъčьka

źródłosłów dla kaz. бөшке

uwagi:

źródła:

бочка (język ukraiński)

transliteracja:

bočka

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) beczka

(1.2) lotn. beczka (figura akrobatyczna w pilotażu)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. бочонок m

przym. бочковий, бочкуватий

związki frazeologiczne:

порожня бочка гучить, а повна мовчить

etymologia:

prasł. *bъčьka

uwagi:

źródła: