бой (język białoruski) edytuj

transliteracja:
boj
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bój, bitwa, walka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бойка ż, баец m, бойня ż, байніца ż
czas. біцца ndk.
przym. баявы, байнічны
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *bojь
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „бой” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 52.

бой (język bułgarski) edytuj

transliteracja:
boi
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. bój, bitwa, walka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. боец m, бойкост ż, бойница ż, бойник m
przym. боен, боеви
przysł. бойно, бойко
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

бой (język czeczeński) edytuj

transliteracja:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sieć, niewód
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

бой (język rosyjski) edytuj

transliteracja:
boj
wymowa:
lp IPA[boɪ̯], ?/i; lm IPA[bɐˈi]
?/i
znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

(1.1) wojsk. bój, bitwa, walka
(1.2) sport. walka
(1.3) tłuczenie (naczyń)
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) битва, баталия, сражение
(1.2) схватка, матч, поединок
(1.3) раскалывание, разбитие
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: