бліскаць
бліскаць (język białoruski)
edytuj- transliteracja:
- blìskacʹ
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik niedokonany (dk. бліснуць)
- (1.1) błyskać[1], błyskać się
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. бліск m, бліскавіца ż, бліскаўка ż, бліскучасць ż, бліскучка ż, блісканне n
- czas. бліснуць dk., бліскацець ndk.
- przym. бліскавічны, бліскотны, бліскучы
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „błyskać” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 36.