бліскаць (język białoruski)

edytuj
transliteracja:
blìskacʹ
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. бліснуць)

(1.1) błyskać[1], błyskać się
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. бліск m, бліскавіца ż, бліскаўка ż, бліскучасць ż, бліскучка ż, блісканне n
czas. бліснуць dk., бліскацець ndk.
przym. бліскавічны, бліскотны, бліскучы
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „błyskać” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 36.