бліскаць

бліскаць (język białoruski) edytuj

transliteracja:: blìskacʹ

wymowa:: ^?/i

znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. бліснуць)

(1.1) błyskać^[1], błyskać się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. бліск m, бліскавіца ż, бліскаўка ż, бліскучасць ż, бліскучка ż, блісканне n; czas. бліснуць dk., бліскацець ndk.; przym. бліскавічны, бліскотны, бліскучы

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Hasło „błyskać” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 36.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=бліскаць&oldid=7932233”