блюдъ

блюдъ (język staro-cerkiewno-słowiański)

transliteracja:

bljudǔ

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) misa, naczynie

odmiana:

(1.1) deklinacja I (o-tematyczna)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba podwójna	liczba mnoga
mianownik	блюдъ	блюда	блюди
dopełniacz	блюда	блюдоу	блюдъ
celownik	блюдоу	блюдома	блюдомъ
biernik	блюдъ	блюда	блюдꙑ
narzędnik	блюдомъ	блюдома	блюдꙑ
miejscownik	блюдѣ	блюдоу	блюдѣхъ
wołacz	блюде	блюда	блюди

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

odziedziczone z prasł. *bľudъ, z goc. 𐌱𐌹𐌿𐌸𐍃 (biuþs), z pragerm. *beudaz

uwagi:

źródła: