блажіти
блажіти (język staro-cerkiewno-słowiański) edytuj
- transliteracja:
- blažiti
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) błogosławić[1]
- (1.2) czynić szczęśliwym[1]
- odmiana:
- -žǫ, -žiši
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Czesław Bartula, Podstawowe wiadomości z gramatyki staro-cerkiewno-słowiańskiej na tle porównawczym, PWN, Warszawa 2004, ISBN 83-01-14280-4.