благодавьць

благодавьць (język staro-cerkiewno-słowiański)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

ⰱⰾⰰⰳⱁⰴⰰⰲⱐⱌⱐ

transliteracja:

blagodavĭcĭ

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dobroczyńca

odmiana:

(1.1) deklinacja I (jo-tematyczna)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba podwójna	liczba mnoga
mianownik	благодавьць	благодавьца	благодавьци
dopełniacz	благодавьца	благодавьцоу	благодавьць
celownik	благодавьцоу, благодавьцеви	благодавьцема	благодавьцемъ
biernik	благодавьць, благодавьца	благодавьца	благодавьцѧ
narzędnik	благодавьцемь	благодавьцема	благодавьци
miejscownik	благодавьци	благодавьцоу	благодавьцихъ
wołacz	благодавьче	благодавьца	благодавьци

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) благодатьникъ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

scs. благо + -о- + давьць

uwagi:

źródła: