Wikisłownik

афіцэр

афіцэр (język białoruski) edytuj

transliteracja:
afìcèr
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) wojsk. oficer[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) малодшы афіцэр → młodszy oficer • старшы афіцэр → starszy oficer • афіцэр генеральнага штаба → oficer sztabu generalnego • званне афіцэра → stopień oficera
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. афіцэрства n, афіцэрыха ż
przym. афіцэрскі
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Offizier[2]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „oficer” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 487.
  2. ↑   Hasło „афіцэр” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=афіцэр&oldid=7820105”