абіоцен (język ukraiński) edytuj

transliteracja:
abìocen
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nieożywione składniki środowiska, takie jak woda, powietrze, ziemia[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „абіоце́н” w: Тетяна Костянтинівна Співак, Олена Олександрівна Якименко, Словник-довідник сучасної української мови. Разом. Окремо. Через дефіс, Wydawnictwo «Весна», Charków 2009, ISBN 978-966-2192-52-0, s. 7.