όρος

όρος (język nowogrecki)

όρος (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈo.ros]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) geogr. góra

(1.2) wzgórek

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) termin, słowo, wyraz

(2.2) warunek, wymaganie, wymóg

(2.3) warunek, okoliczność

(2.4) mat. gram. człon, wyraz

odmiana:

(1.1-2) N46: lp D. όρους; lm όρη, D. ορέων

(2.1-4) M18: lp D. όρου, B. όρο, W. όρε; lm M. & W. όροι, D. όρων, B. όρους

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(2.2) άνευ όρων → bezwarunkowo

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. οροσειρά ż, οροπέδιο n

przym. ορεινός

związki frazeologiczne:

όρος της Αφροδίτης → wzgórek Wenery

etymologia:

(1.1-2) gr. ὄρος → góra

(2.1-4) gr. ὅρος → skraj ziemi, granica

uwagi:

nie mylić z: ορός

źródła: