υάκινθος

υάκινθος (język nowogrecki)

υάκινθος (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. hiacynt

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ζουμπούλι

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Υάκινθος m, Υακίνθη ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) gr. ὑάκινθος; starogreckie słowo jest jednym z nielicznych reliktów językowych pozostałych po Pelazgach, pierwotnych mieszkańcach Grecji zamieszkujących ten kraj w epoce kamiennej ok. 6000-3000 p.n.e., a wypartych przez ludy indoeuropejskie i przodków współczesnych Greków, którzy stanowili wówczas ludność napływową

uwagi:

źródła: