τυχερός

τυχερός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ti.çe.'ros]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szczęśliwy, fartowny, uszczęśliwiony

(1.2) szczęśliwy, pomyślny, uszczęśliwiający

(1.3) losowy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) szczęściarz

odmiana:

(1) (2) P1

przykłady:

(1.1) Τυχεροί είναι όσοι μπόρεσαν να επισκεπτούν την Ελλάδα. → Szczęśliwi ci, którzy mogli zwiedzić Grecję.

(1.2) Το πέντε είναι ο τυχερός αριθμός μου. → Piątka to mój szczęśliwy numer.

składnia:

kolokacje:

(1.3) τυχερό παιχνίδι → gra losowa

synonimy:

antonimy:

(1.1) άτυχος

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. τυχαίνω

przym. τυχαίος, τυχών

zdrobn. τυχερούλης

rzecz. τυχεράκιας m, τύχη ż, τυχερό n, τυχερά n lm

przysł. τυχαία, τυχαίως, τυχόν

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. τυχηρός

uwagi:

źródła: