τέρμα

τέρμα (język nowogrecki)

τέρμα (1.1)

τέρμα (1.2)

τέρμα (1.3)

τέρμα (1.4)

wymowa:

IPA: [ˈter.ma]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) stacja końcowa, pętla (autobusowa, tramwajowa itp.)

(1.2) sport. meta

(1.3) sport. bramka (urządzenie na boisku)

(1.4) sport. bramka, gol (punkt zdobyty w grze)

(1.5) przen. koniec, zakończenie, finał

w użyciu przysłówkowym

(2.1) do oporu, do dechy, na całą parę, na cały głos

odmiana:

(1.1) Ν48: lp D. τέρματος ; lm τέρματα , D. τερμάτων

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) γκολπόστ

(1.4) γκολ

(1.5) τέλος

(2.1) στο φουλ

antonimy:

(1.1-2) αφετηρία

(1.5) αρχή, έναρξη

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. τερματίζω

przym. τερματικός

• wyrazy złożone

ατερμάτιστος, τερματικός

rzecz. τερματικό, τερματισμός

zdrobn. τερματάκι

zgrub. τερματάρα

• wyrazy złożone

δίτερμα, μονότερμα, μπακότερμα, τερματοφύλακας

związki frazeologiczne:

βάζω τέρμα σε κάτι / θέτω τέρμα σε κάτι → kłaść koniec czemuś

τέρμα Θεού → na końcu świata

etymologia:

gr. τέρμα

uwagi:

źródła: