συντοπίτης

συντοπίτης (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [sin.do.ˈpi.tis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pot. krajan, ziomek, współziomek

odmiana:

(1.1) M10

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) συμπατριώτης

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. συντοπίτισσα ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) n.gr. συν- + τόπος + -ίτης

uwagi:

źródła: