σούρουπο (język nowogrecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈsu.ru.po]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zmierzch, zmrok
odmiana:
(1.1) N41: lp D. σούρουπου; lm σούρουπα, D. σούρουπων
przykłady:
(1.1) Μετά τις εφτά, από το σούρουπο και ύστερα, όταν έπεφτε το σκοτάδι, όλοι εκείνοι οι δρόμοι γέμιζαν σιωπή και ησυχία.Po (godzinie) siódmej, od zmierzchu i później, kiedy zapadała ciemność, wszystkie tamte ulice wypełniały się ciszą i spokojem.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) δειλινό, λυκόφως, σύθαμπο
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. σουρουπώνει
rzecz. σουρούπωμα
przysł. σούρουπα
związki frazeologiczne:
etymologia:
zob. συν + ρύπος
uwagi:
źródła:
  1. Κώστας Μουρσελάς, Βαμμένα κόκκινα μαλλιά, Εκδόσεις «Κέδρος», 1989, σ. 263