πονώ

πονώ (język nowogrecki)

transliteracja:

ponó

wymowa:

IPA: [po.ˈno]

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) boleć, dolegać

(1.2) cierpieć, martwić się

czasownik przechodni

(2.1) współczuć, litować się

(2.2) dokuczać, dręczyć, dolegać, sprawiać ból

(2.3) troszczyć się (o kogoś), niepokoić się, dbać, lubić, mieć słabość

odmiana:

(1) (2) C10.5A

przykłady:

(1.1) Πονά η κοιλιά μου. → Boli mnie brzuch.

(2.2) Με πονά το στομάχι. → Dolega mi żołądek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) war. πονάω, υποφέρω

(1.2) υποφέρω

(2.1) ευσπλαχνίζομαι, συμπάσχω, συμπονώ

(2.2) προκαλώ πόνο, σουβλίζω, πεθαίνω

(2.3) νοιάζομαι, αγαπώ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. πόνεση ż, πόνος m

przym. πονεσιάρης, πονετικός

przysł. πονετικά

form. słow. πονο-, πονό-

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. πονῶ (ponṓ) → ciężko pracować

uwagi:

źródła: