παπάς

παπάς (język nowogrecki)

παπάς (1.1), (1.2)

παπάδες (1.3)

παπάς (1.4)

transliteracja:

(1.1-4) papas

wymowa:

(1.1-4) IPA: [pa.'pas]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ksiądz, kapłan, pop

(1.2) prezbiter

(1.3) karc. król

(1.4) karc. trzy karty

odmiana:

(1.1-4) M1: lp M. παπάς, D. B. W. παπά; lm M. B. W.παπάδες, D. παπάδων

przykłady:

(1.1) Ο Νίκος φίλησε το χέρι του παπά. → Nikos pocałował dłoń księdza.

(1.2) Ο Κώστας χειροτονήθηκε παπάς. → Kostas otrzymał chirotonię na prezbitera.

(1.3) Νίκησε έχοντας καρέ του παπά. → Wygrał mając karetę króli.

(1.4) Σταμάτησαν να παίζουν τον παπά όταν ήρθε η αστυνομία. → Przestali grać w trzy karty, gdy przyjechała policja.

składnia:

kolokacje:

καλογερόπαπας • παπαδοπαίδι • πρωτόπαπας • πρωτοπαπάς • φραγκόπαπας

synonimy:

(1.1) ιερέας

(1.2) πρεσβύτερος

(1.3) ρήγας

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. παπαδάκι n, παπαδαριό n, παπαδιά ż, παπαδίστικα n lm, παπαδοκρατία ż, παπαδολόι n, παπαδομάνι n, παπατζής m

przym. παπαδίστικος

przysł. παπαδίστικα

tem. słow. παπα-

związki frazeologiczne:

αλλουνού παπά ευαγγέλιο • αλλού ο παπάς κι αλλού τα ράσα του • αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας • εδώ παπάς εκεί παπάς, πού είν' ο παπάς; • ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς • μην το πεις ούτε του παπά • να σ' το πει ο παπάς στ' αυτί • ο παπάς πρώτα ευλογάει τα γένια του • παίζω τον παπά • παντρεύομαι με παπά και με κουμπάρο • τα ράσα δεν κάνουν τον παπά • το πολύ το Κύριε ελέησον το βαριέται κι ο παπάς • τραγόπαπας • τρελός παπάς κάποιον βάφτισε • τώρα που βρήκαμε παπά, να θάψουμε πέντ' έξι

etymologia:

(1.1) gr. πάππας → tata

uwagi:

• nie mylić z: πάπας
• inny wariant zapisu – παππάς

źródła: