παιχνίδι

παιχνίδι (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [peˈxɲiði]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zabawka

(1.2) zabawa

(1.3) mecz, gra, partia

(1.4) pot. igraszka, łatwizna

odmiana:

Ν48: lp D. παιχνιδιού; lm παιχνίδια, D. παιχνιδιών

przykłady:

(1.1) Έγινα παιχνίδι στα χέρια σου. → Stałem/am się zabawką w twych rękach.

(1.3) Ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη του παιχνιδιού. → Sędzia odgwizdał koniec meczu.

składnia:

kolokacje:

εκπαιδευτικό παιχνίδι → zabawka edukacyjna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. παίζω, παιχνιδιαρίζω, παιχνιδίζω

przym. παιχνιδιάρης, παιχνιδιάρικος

rzecz. παιχνίδισμα, παιχνιδότοπος, παιχνιδούπολη, παίχτης

• zdrobn. παιχνιδάκι
• zgrub. παιχνιδάρα

związki frazeologiczne:

• κάνω παιχνίδι → 1. flirtować, 2. ryzykować, 3. być matką w grze, zaczynać grę/partię
• χοντραίνω το παιχνίδι → ponosić stawkę gry
• παρατραβάω το παιχνίδι
• παιχνίδι νεύρων → gra nerwów
• το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι → zabawa w kotka i myszkę
• ερωτικό παιχνίδι → zabawa w kotka i myszkę

etymologia:

n.gr. παιγνίδιον - zdrobnienie od n.gr. παίγνιον

uwagi:

forma równoważna παιγνίδι jest rzadziej spotykana

źródła: