ουράνιος

ουράνιος (język nowogrecki)

transliteracja:

ouránios

wymowa:

IPA: [u.ˈɾa.njos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rel. niebiański, niebieski

(1.2) astr. niebieski, astronomiczny

(1.3) przen. niebiański, wspaniały, zachwycający, rozkoszny

odmiana:

(1) P6

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) ουράνιο σώμα → ciało niebieskie • ουράνιος θόλος → firmament, sklepienie niebieskie • ουράνιος ισημερινός → równik niebieski/równik astronomiczny

(1.3) ουράνια ομορφιά → niebiańska piękność

synonimy:

(1.1) επουράνιος, αιθέριος, ουρανικός

(1.3) εξαίσιος, θαυμάσιος, υπέροχος

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ουράνια n lm, ουρανίσκος m, Ουρανός m, ουρανός m, ουράνωση ż

przym. ουρανικός, ουρανομήκης

czas. ουρανώνω, ουρανώνομαι

form. słow. ουρανο-, ουρανό-

związki frazeologiczne:

ουράνιο τόξο → tęcza

etymologia:

gr. οὐράνιος

uwagi:

źródła: