οργανικός

οργανικός (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [or.ɣa.ni.ˈkos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biol. organiczny, żywy

(1.2) chem. organiczny

(1.3) przen. podstawowy, zasadniczy

(1.4) muz. instrumentalny

(1.5) jęz. narzędnikowy, instrumentalny

odmiana:

(1.1-5) P1

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) οργανική πάθηση → schorzenie organiczne

(1.2) οργανική χημεία → chemia organiczna • οργανικό οξύ → kwas organiczny • οργανική ένωση → związek organiczny

(1.3) οργανικός νόμος → ustawa zasadnicza

(1.4) οργανική μουσική → muzyka instrumentalna

(1.5) δοτική οργανική → celownik instrumentalny

synonimy:

(1.1) έμβιος, ενόργανος

(1.2) φυσικός

(1.3) βασικός

(1.4) ενόργανος, ορχηστρικός

antonimy:

(1.1) ανόργανος

(1.2) ανόργανος, χημικός

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. οργανίδιο n, οργανική ż, οργανικισμός m, οργανισμός m, οργανίστας m, οργανιστής m, όργανο n, οργάνωση ż, οργανωτής m

zdrobn. οργανάκι n, οργανέτο n

czas. οργανώνω

przym. οργανωτικός

przysł. οργανικά

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-5) gr. ὀργανικός

uwagi:

źródła: