νόμος

νόμος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈno.mos]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) praw. prawo

(1.2) nauk. prawo

(1.3) praw. ustawa

odmiana:

(1.1-3) M18

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. νομικός m/ż

przym. άνομος, νομικός

tem. słow. νομο-, -νομος, -νόμος, -νομία

związki frazeologiczne:

άγραφος νόμος → prawo niepisane

γράμμα του νόμου → litera prawa

θείος νόμος → prawo boskie

νόμος της ζούγκλας → prawo dżungli

παραθυράκι του νόμου → luka w prawie

σκληρός νόμος αλλά νόμος → twarde prawo, ale prawo

στρατιωτικός νόμος → stan wojenny

etymologia:

(1.1-3) gr. νόμος

uwagi:

nie mylić z: νομός

źródła:

νόμος (język starogrecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) praw. nauk. prawo

(1.2) zwyczaj, zwyczajność

(1.3) rodzaj muzyki w starożytnej Grecji

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. νομοθέτης m

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) gr. νέμειν → przydzielać

uwagi:

źródła: