μουσικός

μουσικός (język nowogrecki)

transliteracja:

mousikós

wymowa:

IPA: [mu.si.'kos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) muzyczny

(1.2) muzykalny

(1.3) melodyjny

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(2.1) muzyk, muzyczka, profesor/profesorka muzyki, kompozytor/kompozytorka

odmiana:

(1) P1: lp μουσικός m, μουσική ż, μουσικό n; lm μουσικοί m, μουσικές ż, μουσικά n

(2) jak przymiotnik w rodzaju męskim

przykłady:

(1.1) Η μουσική παιδεία στα σχολεία είναι υποβαθμισμένη. → Wychowanie muzyczne w szkołach jest bagatelizowane.

składnia:

kolokacje:

(1.1) μουσικό όργανο → instrument muzyczny

(1.3) μουσικός ήχος → melodyjny dźwięk

synonimy:

(1.3) μελωδικός

antonimy:

(1.3) δυσαρμονικός, φάλτσος

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. μουσική, μουσικότητα

przysł. μουσικά, μουσικώς

związki frazeologiczne:

(1.1) μουσική σκηνή → scena muzyczna

(1.2) μουσικό αυτί → muzykalne ucho

etymologia:

gr. μουσικός (musikós) → uczeń Muz, człowiek wykształcony

uwagi:

źródła: