μοναδικός (język nowogrecki)

edytuj
wymowa:
IPA[mo.na.δi.kos]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jedyny
(1.2) niepowtarzalny, niezrównany, wyjątkowy
odmiana:
P1: lp μοναδικός m, μοναδική ż, μοναδικό n; lm μοναδικοί m, μοναδικές ż, μοναδικά n
przykłady:
(1.1) Είμαι ο μοναδικός γιατρός της περιοχής.Jestem jedynym lekarzem tych okolic.
(1.2) Η μάνα σου είναι μια μοναδική γυναίκα.Twoja mama to wyjątkowa kobieta.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) αποκλειστικός, μόνος
(1.2) απαράμιλλος, ασύγκριτος, εξαιρετικός
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. μοναχοκόρη ż, μονάδα ż, μοναδικότητα
przysł. μοναδικά
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. μονάς (monás) → jednostka
uwagi:
źródła: