μανιχαϊσμός

μανιχαϊσμός (język nowogrecki) edytuj

wymowa:
IPA[ma.ni.xa.i.ˈzmos]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. manicheizm
odmiana:
(1.1) M17: lp D. μανιχαϊσμού, B. μανιχαϊσμό, W. μανιχαϊσμέ; blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Μανιχαίοι m lm, μανιχαϊστής m, μανιχαΐστρια ż
przym. μανιχαϊκός, μανιχαϊστικός
związki frazeologiczne:
etymologia:
koine Μανιχαϊσμός < koine Μανιχαῖος + -ισμός
uwagi:
źródła: