κύμα

κύμα (język nowogrecki)

κύμα (1.1)

transliteracja:

kýma

wymowa:

IPA: ['ci.ma]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) fala (na wodzie)

(1.2) przen. fala, nasilenie się (jakiegoś zjawiska), przypływ

(1.3) fiz. fala, rozchodzenie się (w przestrzeni zaburzenia)

(1.4) fiz. rad. fala radiowa

(1.5) (synekdocha) pierwsza linia plaży

odmiana:

(1.1-5) N48

przykłady:

składnia:

(1.5) w wyrażeniach typu κοντά στο κύμα, δίπλα στο κύμα, πάνω στο κύμα → nad samym brzegiem morza, w pierwszej linii plaży

kolokacje:

(1.2) κύμα καύσωνα → fala upałów • Νέο Κύμα → Nowa Fala

(1.3) μήκος κύματος → długość fali • ηχητικό κύμα → fala akustyczna, fala dźwiękowa • ηλεκτρομαγνητικό κύμα → fala elektromagnetyczna • ωστικό κύμα → fala uderzeniowa

(1.4) μακρά κύματα → fale długie • μεσαία κύματα → fale średnie • βραχέα κύματα → fale krótkie • υπερβραχέα κύματα → fale ultrakrótkie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. κυματισμός m, κύμανση ż, κυμάτιο n, κυμάτισμα n

zdrobn. κυματάκι n

czas. κυματίζω, κυμαίνομαι

przym. κυματικός, κυματιστός, κυματώδης, κυματοειδής

związki frazeologiczne:

περνώ από σαράντα κύματα → męczyć się jak potępieniec

πράσινο κύμα → zielona fala

etymologia:

gr. κῦμα

uwagi:

źródła: