κυνήγι

κυνήγι (język nowogrecki)

κυνήγι (1.1)

wymowa:

IPA: [ci.ˈni.ʝi]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) polowanie

(1.2) łowiectwo, myślistwo

(1.3) zwierzyna łowna

(1.4) kulin. dziczyzna

(1.5) przen. polowanie, pościg, ściganie

odmiana:

(1.1-5) N44

przykłady:

(1.1) Θέλεις να πας κυνήγι μαζί μου; → Chcesz iść ze mną na polowanie?

(1.3) Φέτος έχει πολύ κυνήγι στα δάση μας. → W tym roku jest dużo zwierzyny łownej w naszych lasach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.5) καταδίωξη

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. κυνήγημα n, κυνηγητό n, κυνηγός m/ż

czas. κυνηγώ, κυνηγάω, κυνηγιέμαι

przym. κυνηγάρης, κυνηγιάρης, κυνηγετικός

związki frazeologiczne:

κυνήγι μαγισσών → polowanie na czarownice

etymologia:

(1.1-5) koine κυνήγιον < gr. κυνηγός < κύων + -ηγός (ἄγω)

uwagi:

źródła: