κουτί

κουτί (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ku.ˈti]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pudełko

(1.2) skrzynka

(1.3) puszka, puszeczka, konserwa

(1.4) (na drukach) okienko, rubryka, kratka (do wypełnienia)

odmiana:

(1.1-4) N43

przykłady:

(1.1) Παλιά μάζευα κουτιά από σπίρτα. → Dawniej zbierałem/am pudełka od zapałek.

(1.2) Παρακαλώ, βάλτε το γραμματόσημο στο φάκελο και ρίξετε το γράμμα στο κουτί. → Proszę przykleić znaczek na kopercie i wrzucić list do skrzynki.

(1.3) Αγόρασα πέντε κουτιά μπίρα. → Kupiłem/am pięć puszek piwa.

składnia:

kolokacje:

(1.2) μαύρο κουτί → czarna skrzynka • κουτί του ταχυδρομείου → skrzynka pocztowa

synonimy:

(1.1) πάκο

(1.2) κιβώτιο

(1.3) κονσέρβα

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.3) κονσερβοκούτι, σαρδελοκούτι

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. κούτα ż, κυτίο n

zdrobn. κουτάκι n

związki frazeologiczne:

κουτί της Πανδώρας → puszka Pandory

του κουτιού → nowiusieńki, funfel nówka (dosł. z pudełka)

μου 'ρχεται κουτί → pasować jak ulał

etymologia:

(1.1-4) śr.gr. κυτίον < zdrobn. od gr. κύτος

uwagi:

źródła: