κουβέρτα

κουβέρτα (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ku.ˈver.ta]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) koc

(1.2) mar. pokład (statku)

odmiana:

(1) F25

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. κουβερτόνι n, zdrobn. κουβερτούλα ż, κουβερτάκι n

związki frazeologiczne:

etymologia:

wenec. coverta

uwagi:

źródła: