κλητική (język nowogrecki) edytuj

wymowa:
IPA[kʎi.ti.'ci] lub [kli.ti.ˈci]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gram. wołacz
odmiana:
(1.1) lp D. κλητικής
przykłady:
(1.1) Η κλητική είναι η πτώση που χρησιμοποιούμε όταν καλούμε ή προσφωνούμε κάποιον ή κάτι.Wołacz to przypadek, którego używamy, gdy wołamy kogoś lub coś albo gdy zwracamy się do kogoś lub czegoś.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. κλητεύω
przym. κλητικός
rzecz. γενική ż, ονομαστική ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
zob. κλητικός
uwagi:
zob. ονομαστική - γενική - αιτιατική
źródła: