καταλύτης

καταλύτης (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ka.ta.ˈli.tis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. katalizator

(1.2) techn. katalizator, reaktor katalityczny

(1.3) przen. katalizator

odmiana:

(1.1-3) M10

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) βιολογικός καταλύτης → katalizator biologiczny • φορέας καταλύτη → nośnik katalizatora

(1.2) τριοδικός καταλύτης → katalizator trójfunkcyjny

synonimy:

(1.3) καταλυτής

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ουσία

(1.2) συσκευή

(1.3) παράγοντας

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. κατάλυση ż, καταλύτρα ż

czas. καταλύω, καταλύομαι

przym. καταλυτικός

przysł. καταλυτικά

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) n.gr. καταλύω + -της

uwagi:

źródła: