κανόνας (język nowogrecki)

edytuj
transliteracja:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) reguła, norma, zasada
(1.2) linijka
(1.3) muz. kanon
(1.4) kośc. kanon
(1.5) praw. kanon
odmiana:
(1.1-5) M2
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) χάρακας m
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ακανόνιστος, κανονικός, κανονιστικός
rzecz. κανονικότητα ż, κανονισμός m
czas. κανονίζω
przysł. κανονικά
związki frazeologiczne:
η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόναwyjątek potwierdza regułę
κανονικές συνθήκεςwarunki standardowe
κατά κανόναz reguły, zwykle
με τον κανόνα και τον διαβήτη
etymologia:
(1.1-4) gr. κανών
uwagi:
źródła: