ετυμολογία

ετυμολογία (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [e.ti.mo.lo.ˈʝi.a]

homofon: ετοιμολογία

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) etymologia, źródłosłów

odmiana:

(1.1) F25: lm D. ετυμολογίας; lm ετυμολογίες, D. ετυμολογιών

przykłady:

(1.1) Η ετυμολογία μελετά την προέλευση των λέξεων και δείχνει από πού προέρχονται η μορφή τους και οι βασικές τους σημασίες. → Etymologia bada pochodzenie słów i ukazuje, skąd pochodzi ich forma oraz ich podstawowe znaczenia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ετυμολογώ, ετυμολογείται

przym. ετυμολογικός

rzecz. έτυμο, ετυμολόγημα, ετυμολόγηση, ετυμολόγος

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἔτυμον ← ἔτυμος → prawdziwy + -λογία

uwagi:

źródła: