επιταχυντής

επιταχυντής (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [e.pi.ta.çin.ˈdis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) fiz. zderzacz, akcelerator

(1.2) chem. przyspieszacz, przyśpieszacz

(1.3) mech. akcelerator, pedał gazu, przyspiesznik, przyśpiesznik

odmiana:

(1.1-3) M7

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) επιταχυντής σωματιδίων → akcelerator cząstek • Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων → Wielki Zderzacz Hadronów

(1.2) επιταχυντής βουλκανισμού → przyśpieszacz wulkanizacji

(1.3) ποδόπληκτρο επιταχυντή, πεντάλ του επιταχυντή → pedał przyspieszenia

synonimy:

(1.3) γκάζι

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) μηχανή

(1.2) ουσία

(1.3) πεντάλ

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. επιτάχυνση ż

czas. επιταχύνω, επιταχύνομαι

przym. επιταχυντικός

przysł. επιταχυντικά

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: