εξέταση (język nowogrecki) edytuj

wymowa:
IPA[e.ˈkse.ta.si]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) badanie, przegląd, obserwacja, analiza, studium
(1.2) egzamin, sprawdzian, kontrola
(1.3) dochodzenie, badanie, przesłuchiwanie
odmiana:
(1.1-3) F33
przykłady:
(1.1) Τα πρώτα φιλοσοφικά συστήματα ξεκίνησαν από την εξέταση των φυσικών φαινομένων.Pierwsze systemy filozoficzne rozpoczęły od obserwacji zjawisk przyrodniczych.
(1.2) Ο γιος μου πέτυχε στις εξετάσεις.Mój syn osiągnął sukces w egzaminach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) εξέταση αίματοςbadanie krwiεξέταση ούρωνanaliza moczuαποτελέσματα των εξετάσεωνwyniki badań
(1.2) γραπτή εξέτασηegzamin pisemnyπροφορική εξέτασηegzamin ustnyεισαγωγικές εξετάσειςegzaminy wstępneπτυχιακές εξετάσειςegzaminy dyplomoweδίνω εξετάσειςskładać egzaminπερνώ τις εξετάσειςzdawać/zaliczać egzaminy
synonimy:
(1.1) μελέτη, έρευνα, επιθεώρηση, παρακολούθηση
(1.2) έλεγχος, δοκιμασία, διαγώνισμα
(1.3) ανάκριση, έρευνα
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. εξεταστής m, εξετάστρια ż, εξέταστρα n lm
czas. εξετάζω, εξετάζομαι
przym. εξεταστέος, εξεταστικός
przysł. εξεταστικά
związki frazeologiczne:
Ιερά Εξέταση, Ιερή ΕξέτασηŚwięte Oficjum, inkwizycja
etymologia:
uwagi:
źródła: