διακοσμητής

διακοσμητής (język nowogrecki)

transliteracja:

diakosmītī́s

wymowa:

IPA: [ðja.ko.zmi.ˈtis]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dekorator

odmiana:

(1.1) M7

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ντεκορατέρ

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. διακοσμήτρια forma żeńska, διακόσμηση ż, διάκοσμος m

przym. διακοσμητικός

przysł. διακοσμητικά

czas. διακοσμώ, διακοσμούμαι

związki frazeologiczne:

etymologia:

n.gr. διακοσμώ + -τής

uwagi:

źródła: