βούτυρο

βούτυρο (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [ˈvu.ti.ro]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) masło

odmiana:

(1.1) N42: lp D. βουτύρου; lm βούτυρα, D. βουτύρων

przykłady:

(1.1) Αν το ζεσταίνουμε, το βούτυρο περνά από τη στερεή στην υγρή κατάσταση. → Gdy je podgrzewamy, masło przechodzi ze stanu stałego w ciekły.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. βουτυρώνω

przym. βουτυράτος, βουτυρένιος, βουτυρικός, βουτυρώδης

rzecz. βουτυριέρα, βουτυρόγαλα, βουτυράδικο, βουτυράς

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. βούς + τυρός

uwagi:

źródła: