βιβλιοθήκη

βιβλιοθήκη (język nowogrecki) edytuj

wymowa:
IPA[vi.vli.o.ˈθi.ci]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biblioteka, księgozbiór
(1.2) biblioteka (mebel)
(1.3) biblioteka (gmach, budynek)
odmiana:
(1) F30: lp D. βιβλιοθήκης; lm βιβλιοθήκες, D. βιβλιοθηκών
przykłady:
(1.3) Πρέπει να πάω στη βιβλιοθήκη, για να επιστρέψω ένα βιβλίο.Muszę pójść do biblioteki (aby) zwrócić książkę.
składnia:
kolokacje:
(1.3) σχολική βιβλιοθήκηbiblioteka szkolnaΕθνική ΒιβλιοθήκηBiblioteka Narodowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) συλλογή, σειρά
(1.2) έπιπλο
(1.3) αίθουσα, κτίριο
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. βιβλίο n, βιβλιοθηκάριος m, βιβλιοθηκονομία ż, βιβλιοθηκονόμος m
zdrobn. βιβλιοθηκούλα ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
koine βιβλιοθήκη
uwagi:
źródła:

βιβλιοθήκη (język starogrecki) edytuj

transliteracja:
bibliothḗkē
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biblioteczka
(1.2) biblioteka[1]
(1.3) kompilacja
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. βιβλίονksiążka + gr. θήκη (thḗkē) → skład, magazyn; źródłosłów dla łac. bibliotheca, n.gr. βιβλιοθήκη
uwagi:
źródła: