αδελφοκτόνος

αδελφοκτόνος (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [a.ðel.fo.ˈkto.nos]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) bratobójczy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) bratobójca

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) bratobójczyni

odmiana:

(1) P14

(2) m P14

(3) ż P14

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) αδελφοκτόνος πόλεμος → wojna bratobójcza

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. αδελφοκτονία ż, αδερφοκτονία ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀδελφοκτόνος

uwagi:

forma równoważna: αδερφοκτόνος

źródła: