αγανάκτηση

αγανάκτηση (język nowogrecki)

wymowa:

IPA: [a.ɣa.ˈna.kti.si]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) oburzenie, gniew

odmiana:

(1.1) lp F33: lp D. αγανάκτησης / αγανακτήσεως; blm

przykłady:

(1.1) Η εισβολή του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας προκάλεσε γενική αγανάκτηση. → Inwazja Izraela na Strefę Gazy wywołała powszechne oburzenie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) θυμός, οργή, war. αγανάχτηση

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. αγανάχτηση ż

przym. αγανακτισμένος

czas. αγανακτώ, αγαναχτώ

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ἀγανάκτησις → rozirytowanie, zagniewanie

uwagi:

źródła: