ʒïv (język słowiński) edytuj

wymowa:
ʒḯv
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) cud[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) cʉ̇́d, war. gw. ʒḯw
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ʒḯvnï
przysł. ʒḯvnɵ
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *divъ; por. st.pol. dziw → cud
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „ʒḯv” w: Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch, t. 1: A — Ɵ, Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, Petersburg 1908, s. 239.