żużel
żużel (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hutn. masa powstająca przy wytapianiu metali; zob. też żużel (hutnictwo) w Wikipedii
- (1.2) sport. pot. sport żużlowy, zawody motocyklowe; zob. też sport żużlowy w Wikipedii
- (1.3) sport. pot. tor, na którym odbywają się zawody w żużlu (1.2)
- (1.4) środ. wojsk. kaszanka[1]
- odmiana:
- (1.1-3) [2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żużel żużle dopełniacz żużlu / żużla[2] żużli celownik żużlowi żużlom biernik żużel żużle narzędnik żużlem żużlami miejscownik żużlu żużlach wołacz żużlu żużle
- przykłady:
- (1.2) W żużlu na torach klasycznych zawodnicy ścigają się zazwyczaj przez cztery okrążenia.
- (1.3) Reprezentanci Polski zdobyli złoty medal w drużynowych mistrzostwach świata na żużlu.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żużlowiec m, żużlownica ż, żużlowanie n, wyżużlowanie n, żużlownik m
- czas. żużlować ndk., wyżużlować dk.
- przym. żużlowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) slag; (1.2) speedway, motorcycle speedway
- baskijski: (1.1) zepa
- bułgarski: (1.1) сгурия ż, сгур ż
- esperanto: (1.1) skorio, ŝlako
- hiszpański: (1.1) escoria ż
- niemiecki: (1.1) Schlacke ż
- nowogrecki: (1.1) σκουριά ż
- rosyjski: (1.1) шлак m; (1.2) спидве́й m
- słowacki: (1.1) troska ż
- ukraiński: (1.1) шлак m
- źródła:
- ↑ Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 265.
- ↑ 2,0 2,1 Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.