żołdactwo
żołdactwo (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pogard. osoby służące w wojsku
- (1.2) daw. wojsk. żołnierze najemni pobierający żołd
- (1.3) daw. służba żołnierska[1]
- (1.4) hart ducha żołnierskiego[2]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik żołdactwo żołdactwa dopełniacz żołdactwa żołdactw celownik żołdactwu żołdactwom biernik żołdactwo żołdactwa narzędnik żołdactwem żołdactwami miejscownik żołdactwie żołdactwach wołacz żołdactwo żołdactwa
- przykłady:
- (1.1) Rabunek, pożoga były jego bronią i zachętą do odwagi dla jego żołdactwa, zaprawionego już na rzeziach i pożogach w Wąchocku, Bodzentynie i Staszowie[3].
- (1.1) W dalszym opisie gorzkiej Męki Pana naszego Jezusa Chrystusa czytamy co następuje: Żołdactwo odprowadziło Zbawiciela, aby Go ukrzyżować[4].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) żołdactwo austro-węgierskie / hitlerowskie
- (1.2) najemne żołdactwo
- synonimy:
- (1.2) wojsko, żołnierstwo
- (1.3) żołnierka, żołnierstwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. żołd mrz, żołdak mos, żołdownik mos
- czas. żołdować ndk., żołdować się ndk.
- przym. żołdacki, żołdowy
- przysł. żołdacko
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.2) zwykle w lp
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Żołdactwo” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
- ↑ Hasło „żołdactwo (cecha)” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
- ↑ Bolesław Anc, Czengery (wyd. 1907)
- ↑ Piotr Skarga, Prokop Leszczyński, Wielki Piątek (wyd. 1910)