żniwiarz

żniwiarz (język polski)

żniwiarze (1.1) przy pracy

wymowa:

IPA: [ˈʒʲɲivʲjaʃ], AS: [žʹńivʹi ̯aš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba pracująca przy żniwach

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żniwiarz	żniwiarze
dopełniacz	żniwiarza	żniwiarzy
celownik	żniwiarzowi	żniwiarzom
biernik	żniwiarza	żniwiarzy
narzędnik	żniwiarzem	żniwiarzami
miejscownik	żniwiarzu	żniwiarzach
wołacz	żniwiarzu	żniwiarze

przykłady:

(1.1) Żniwiarze żęli dzisiaj żyto.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rolnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żniwo n, żniwa nmos

forma żeńska żniwiarka ż

przym. żniwny, żniwiarkowy, żniwiarski, żniwowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) reaper, harvester
• arabski: (1.1) حصاد
• białoruski: (1.1) жнец m
• bułgarski: (1.1) жътвар m, жетвар m
• hiszpański: (1.1) segador m
• kazachski: (1.1) орақшы, орушы, шалғышы
• łaciński: (1.1) messor m
• nowogrecki: (1.1) θεριστής m
• rosyjski: (1.1) жнец m, косарь m, косильщик m
• słowacki: (1.1) žnec m
• ukraiński: (1.1) жнець m

źródła: