żerca

żerca (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. kapłan słowianowierczy zajmujący się żertwą, czyli składaniem bogom ofiar; zob. też żerca w Wikipedii

(1.2) daw. ktoś pożerający coś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żerca	żercy
dopełniacz	żercy	żerców
celownik	żercy	żercom
biernik	żercę	żerców
narzędnik	żercą	żercami
miejscownik	żercy	żercach
wołacz	żerco	żercy

przykłady:

(1.1) Zgodnie z przekazami kronikarskimi żercy nosili długie szaty i nie obcinali włosów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) żerzec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żerzec m, żertwa ż, żarcie n

czas. żreć ndk.

tem. słow. -żerca, -żerczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

praindoeur. *gʷerH-

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) жрец m

źródła: