żartobliwie

żartobliwie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌʒartɔˈblʲivʲjɛ], AS: [žartoblʹivʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

przysłówek

(1.1) humorystycznie, nie na serio, z przymrużeniem oka

odmiana:

(1.1) st. wyższy żartobliwiej; st. najwyższy najżartobliwiej

przykłady:

(1.1) O przygodach i flirtach opowiadał przecież żartobliwie, z ironią, kpiną, cynizmem, przechwalając się przed siostrą i ojcem swymi podbojami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zabawnie, skr. żart.

antonimy:

(1.1) poważnie, surowo

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. żart m, żarcik m, żartobliwość ż, żartowniś m, żartownisia ż, żartowanie n, zażartowanie n

czas. żartować ndk., zażartować dk.

przym. żartobliwy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) jokingly, playfully
• białoruski: (1.1) жартаўліва
• bułgarski: (1.1) шеговито
• estoński: (1.1) naljatlevalt
• hiszpański: (1.1) en broma
• niemiecki: (1.1) scherzhaft
• ukraiński: (1.1) жартівливо

źródła: