żarłoczny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ʒarˈwɔʧ̑nɨ], AS[žaru̯očny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odznaczający się ogromnym apetytem[1]
(1.2) przen. intensywny, wyrażający pożądanie, pragnienie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) łakomy, łapczywy, łasy; rzad. żarłocki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żer mrz, żerowisko n, żarłoczność ż, żarłok mos, żarłocznik mos, żarłoctwo n, żarło n, żarłacz mzw, żarcie n, żerowanie n, zżarcie n, zżeranie n
czas. żreć ndk., zeżreć dk., zżerać ndk.
przym. żarłocki
przysł. żarłocznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. żarłok + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „żarłoczny” w: SJP.pl.